- Εγγραφή
- 22 Ιουνίου 2006
- Αναρτήσεις
- 3.312
- Reaction score
- 60
- Points
- 48
- Περιοχή
- Αμαλιάδα
- Website
- www.axrst.com
Γιατί μου φέρθηκες σαν να 'μουνα αράπης;
Εισαγωγή:
Να το ξέρεις γλυκιά μου, πως παρόλο που έτσι αναπάντεχα και αδικαιολόγητα έφυγες από τη ζωή μου, εγώ θα σε αγαπώ
Ναι μωρό μου, όσο και αν σου φαίνεται περίεργο και αλλοπρόσαλλο, να ξέρεις ότι εγώ θα είμαι η μέλισσα και εσύ το μελίσσι που θα κατοικώ που και που γιατί σ' αγαπώ
Και μέσα στων φλεβών μου την κυκλοφορία βρίσκεσαι πάντα και υπάρχεις και όσο υπάρχω θα υπάρχεις κάτω από το πουκάμισο μου φόρεσα φανέλα και αν το σφάλμα είναι δικό μου βάζω φουστανέλα σ' αγαπάω
Και πάμε:
Η ξεφτίλα του πάθους
και ο δρόμος του λάθους
μ' έχουν κάνει ρομπότ Το δικό μας στεφάνι σάπισε στο λιμάνι σαν παλιό φέρυ μποτ
Ο καημός της λαχτάρας και της θείας Βαρβάρας οι χαμένες ευχές λίγα ψίχουλα σκόρπια και ξεφούσκωτα τόπια οι παλιές προσευχές
Γιατί μου φέρθηκες σαν να 'μουνα αράπης
Δεν δικαιούμουνα και 'γω λίγης αγάπης (x2)
Είναι άδειο το σπίτι τραγουδάω με λύπη τα σουξέ του Αττίκ Τώρα πλέον μου μένει να σε δω πουλημένη σε καμία μπουτίκ
Του παππού η φλογέρα περιμένει πιο πέρα να την παίξεις γλυκά Είμαι μόνος και κλαίω δεν μπορώ σου το λέω να σε δω φιλικά
Γιατί μου φέρθηκες σαν να 'μουνα αράπης
Δεν δικαιούμουνα και 'γω λίγης αγάπης (x2)
Να το ξέρεις γλυκιά μου, πως παρόλο που έτσι αναπάντεχα και αδικαιολόγητα έφυγες από τη ζωή μου, εγώ θα σε αγαπώ
Ναι μωρό μου, όσο και αν σου φαίνεται περίεργο και αλλοπρόσαλλο, να ξέρεις ότι εγώ θα είμαι η μέλισσα και εσύ το μελίσσι που θα κατοικώ που και που γιατί σ' αγαπώ
Και μέσα στων φλεβών μου την κυκλοφορία βρίσκεσαι πάντα και υπάρχεις και όσο υπάρχω θα υπάρχεις κάτω από το πουκάμισο μου φόρεσα φανέλα και αν το σφάλμα είναι δικό μου βάζω φουστανέλα σ' αγαπάω
Και πάμε:
Η ξεφτίλα του πάθους
και ο δρόμος του λάθους
μ' έχουν κάνει ρομπότ Το δικό μας στεφάνι σάπισε στο λιμάνι σαν παλιό φέρυ μποτ
Ο καημός της λαχτάρας και της θείας Βαρβάρας οι χαμένες ευχές λίγα ψίχουλα σκόρπια και ξεφούσκωτα τόπια οι παλιές προσευχές
Γιατί μου φέρθηκες σαν να 'μουνα αράπης
Δεν δικαιούμουνα και 'γω λίγης αγάπης (x2)
Είναι άδειο το σπίτι τραγουδάω με λύπη τα σουξέ του Αττίκ Τώρα πλέον μου μένει να σε δω πουλημένη σε καμία μπουτίκ
Του παππού η φλογέρα περιμένει πιο πέρα να την παίξεις γλυκά Είμαι μόνος και κλαίω δεν μπορώ σου το λέω να σε δω φιλικά
Γιατί μου φέρθηκες σαν να 'μουνα αράπης
Δεν δικαιούμουνα και 'γω λίγης αγάπης (x2)
Last edited: