Έγραψε ο Γιώργος Μιχαλόπουλος την Τρίτη 18 Μαΐου 2010 18:44 στο skylos.gr
Για ακόμα μια φορά την πλήρωσε ο εργάτης...
Ταινία: Sex in the City of Athens
Παίζουν:
· Μαριάννα, η μάνα
· Βίβιαν η Θεσσαλιώτις (για το ίσιο παπούτσι χρησιμοποιεί τη λέξη «στρωτό», ιδίωμα που χρησιμοποιείται στη Θεσσαλία)
· Δημήτρης, ο πέουλας απο την μαρτυρικήν Τσίπρον
· Ζαφείρης, ο πτωχός πλην όμως τίμιος γυμναστής
· Η Υπηρέτρια (σαν την Τασία των παλιών ελληνικών ταινιών)
· Ο Γάλλος οικονομικός μετανάστης (uncredited)
· 2 άλλες ψώλες
Η ιστορία ξεκινάει σε ένα μπάρ που οι τέσσερεις φίλες συζητούν τα συνήθη (sex & shopping). Ο διάλογος ειναι καλογραμμένος, προκαλεί το ενδιαφέρον του θεατή, η δε πρωταγωνίστρια δίνει ένα ρεσιτάλ ερμηνείας.
Άπας ο ανδρικός πληθυσμός άνοιξε τα μάτια του πλέον και διαφωτίστηκε σε θέματα γυναικείων ηθών και εθίμων, που δεν συναντάμε ούτε στα πιο hi-class μεσημεριανά show.
Μετά απο 15 λεπτά ουσιαστικού διαλόγου, η Βίβιαν αποφασίζει να πάει για τσισάκια, στις ανδρικές τουαλέττες, όπου συναντά τον Δημήτρη, όπου με μια σαφή και αποφασιτική ερώτηση (θέλεις να με γ******ς
παίρνει την ποθητή απάντηση και ο θεατής επιτέλους ξεκουμπώνει το παντελόνι του.
Το κυπριακόν ιδίωμα που συναντάται στην εκφορά του λόγου του γνωστού πρωταγωνιστή («η εκδίκηση της παρθένας στα μπουζούκια», «η γυναίκα του γιατρού», κα) δίνει έναν έθνικ χαρακτήρα στην σκηνή, αποσπώντας τον θεατή που δεν αναρωτιέται καν «μα, καλά, εσώρρουχα δεν φορούν αυτοί;».
Έμμεση διαφήμηση τα Nike που φορά ο πρωταγωνιστής και τεχνηέντως μετά το γδύσιμο παραμένουν στο πλάνο. Η πρωταγωνίστρια φορά αλυσιδίτσα στη μέση και διάφορα βραχιολάκια-χαιμαλιά που προσθέτουν ένα διακριτικό πλην όμως ρυθμικό backround “τζίνγκιρι-μίνγκιρι» στην σκηνή.
Δεν επιχειρείται καν πρωκτική διείσδυση, το «αφρατούλικο» της δεσποινίδος είναι αρκετό για τον πρωταγωνιστή που εκσπερματίζει αν φάς, στο πτωχό πλην όμως καθαρό κουτελο της Βίβιαν, με σαφείς αναφορές στο «Κάτι τρέχει με τη Μαίρη» (Μπεν Στίλλερ-Κάμερον Ντιάζ) απο το φλόκι στο μαλλί. Η πρωταγωνίστρια πλένεται στα γρήγορα στον νιπτήρα (σημειώστε την αδιάβροχη μάσκαρα που παραμένει στη θέση της) και επιστρέφει στην κοριτσοπαρέα. Η σκηνή διαρκεί 15ʼ περίπου, διάστημα αρκετό ακόμα και για έναν υπερήλικα.
Επόμενη σκηνή, με τις δύο φίλες να φτάνουν στη βίλα της Μαριάννας, στην Εκάλη (δήθεν) με υπερπολυτελές σπόρ αυτοκίνητο. Εξαιρετικά διδακτική, ιδίως για τις κοπελίτσες που οδηγούν κορσάκι του ʼ99 και το κάνουν τζάμπα.
Ήρθε πλέον η ώρα της δράσης, ο αγώνας τώρα δικαιώνεται, η Μαριάννα (η μάνα) ξαπλωμένη στο jumbo-sized κρεβάτι, προσπαθεί να αποπλανήσει τον σιδηροπείθαρχο προσωπικό γυμναστή της, ο οποίος αρνείται πεισματικά να την κουτουπώσει, της «σχέσης» του. Βράχος ηθικής ο Ζαφείρης, ορθώνει το ανάστημα του ενάντια στην υποβάθμιση του πτυχίου των ΤΕΦΑΑ που επιχειρεί να κάνει η κεφαλαιοκρατική μεγαλοαστική τάξη.
Η σκηνή θυμίζει τους πειρασμούς του Αγίου Αντωνίου, αλλά ο φέρελπις γυμναστής παραμένει ακλόνητος ακόμα και στο επιχείρημα «δες τι άσπρη που είναι, έχω κάνει λεύκανση κ**********ς».
Εδώ, για επιστημονικούς λόγους να σημειώσουμε πως τα τελευταία χρόνια, χρησιμοποιείται κατά κόρον η τεχνική του anal bleaching * . Η συγκεκριμένη περιοχή μπορεί να σκουρήνει είτε απο την έκθεση στον ήλιο, είτε απο τα αντισυλληπτικά, είτε απλά επειδή είναι η «εξάτμιση» του ανθρώπινου οργανισμού. Η τεχνική όμως φέρεται ως καρκινογόνος, οπότε κυρίες μου προσοχή !
Η κυρία αφηγείται ιστορίες ερωτικού ενδιαφέροντος με πολλαπλούς εραστές, αλλά ο Ζαφείρης παραμένει ακλόνητος ακόμα και όταν την βλέπει να αυτοικανοποιείται μπροστά του. Να σημειώσω πως το πλατώ έχει ξαναχρησιμοποιηθεί σε άλλη ταινία της Sirina, αλλά αυτό το γνωρίζουν μόνον οι μύστες. Σημειολογικά, το μόνο κόκκινο αντικείμενο στην σκηνή είναι ένα φωτιστικό, δείχνοντας τις αριστερές καταβολές του σκηνοθέτου (όταν ανάψει το «φως» θα είναι κόκκινο). Επίσης παρατηρούμε και ένα αντικέ τηλέφωνο απο τα μέσα του 20ου αιώνα.
Οι αριστεροί υπαινιγμοί συνεχίζονται όταν η πρωταγωνίστρια βάζει στο γεννητικό της όργανο ένα πούρο. Η δικαίωση έρχεται πανηγυρικά όταν ένα προιόν του μοναδικού κομμουνιστικού κράτους στον κόσμο (της Κούβας), διεισδύει στο κορμί του καπιταλισμού !! Η αναφορά στο μέλι («το μ*****ι μου είναι μέλι), υποδηλώνει την εργατική τάξη που εκδικείται. Ο σκηνοθετικός συνειρμός είναι μέλι, μέλισσες, εργατιά !
Η Ελληνική εργατική τάξη δικαιώνεται και ανθίσταται, μέχρι που ο κυπριακός δάκτυλος καταφτάνει και χωρίς περαιτέρω ενδοιασμούς γδύνεται και ετοιμάζεται να ικανοποιήσει το Κεφάλαιο. Κλασσικά, δεν φοράει κάλτσες, κασκορσέ και εσώρρουχο.
Σαρανταπέντε λεπτά απο το πάτημα του Play, αποδεικνύονται οι ελληνοκυπριακές σχέσεις και η δράση αρχίζει. Η Μαριάννα παρά τα περιττούλια της, καταφέρνει να προκαλέσει ακόμα και τους αποθαμένους, σε ένα δε κρεσέντο πεοθηλασμού διαρκείας 7ʼ διαπιστώνουμε ακράδαντα πως «τσιμπούκι απο τον τόπο σου κι ας είναι απʼ τη Μαριάννα».
Στο εξάλεπτο που ακολουθεί, πείθεται απο την παρακείμενη θεραπαινίδα οικιακή βοηθό, ο Ζαφείρης να μπεί στην αρένα, προκαλώντας τον Δημήτρη σε άμεση σύγκριση. Μεστοί διδακτικοί διάλογοι, «ζεστή μ*****α», «η γυμναστική βοηθάει στο γ****ι» πλαισιώνουν το υπερθέαμα.
Το φινάλε έρχεται όταν η Μαριάννα σαν Σολομώντας στη μέση, μοιράζει τα δίδυμα της κάλλη στους δύο πρωταγωνιστές που τελειώνουν αφειδώς, ενυδατώνοντας τα τιμημένα και πλαστικοποιημένα στηθη της.
Επιστροφή στο μπάρ (αφηγηματική τεχνική «κύκλου») και τελική σκηνή με τον Ζαφείρη και έναν uncredited Γάλλο πρωταγωνιστή σε ένα γκαράζ με ένα υπερπολυτελές αυτοκίνητο και ένα ελικόπτερο (!!??).
Εκεί η Μαριάννα, προσφέρει την οικιακή της βοηθό βορά στα άγρια αρπακτικά, που την βιάζουν διαδοχικά και κατά συρροή. Εξαιρετικές σκηνές με χιούμορ, μια και ο Γάλλον οικονομικός μετανάστης δεν μιλάει γρί ελληνικά, πλήν όμως απαντά στις ερωτήσεις του Ζαφείρη: -Γουστάρεις ρε μαλάκα... ? –Μμμμμ –Θα την σκίσουμε ? –Ουυυυ..
Η ταινία τελειώνει με ένα συμβολικό πλάνο της οικιακής βοηθού, ολομόναχης και χυμένης κάτω απο τα φτερά του ελικοπτέρου. Για ακόμα μια φορά την πλήρωσε ο εργάτης και έμεινε μόνος κάτω απο τα φτερά της άρχουσας τάξης...
*Πηγή: http://en.wikipedia.org/wiki/Anal_bleaching
Για ακόμα μια φορά την πλήρωσε ο εργάτης...
Ταινία: Sex in the City of Athens
Παίζουν:
· Μαριάννα, η μάνα
· Βίβιαν η Θεσσαλιώτις (για το ίσιο παπούτσι χρησιμοποιεί τη λέξη «στρωτό», ιδίωμα που χρησιμοποιείται στη Θεσσαλία)
· Δημήτρης, ο πέουλας απο την μαρτυρικήν Τσίπρον
· Ζαφείρης, ο πτωχός πλην όμως τίμιος γυμναστής
· Η Υπηρέτρια (σαν την Τασία των παλιών ελληνικών ταινιών)
· Ο Γάλλος οικονομικός μετανάστης (uncredited)
· 2 άλλες ψώλες
Η ιστορία ξεκινάει σε ένα μπάρ που οι τέσσερεις φίλες συζητούν τα συνήθη (sex & shopping). Ο διάλογος ειναι καλογραμμένος, προκαλεί το ενδιαφέρον του θεατή, η δε πρωταγωνίστρια δίνει ένα ρεσιτάλ ερμηνείας.
Άπας ο ανδρικός πληθυσμός άνοιξε τα μάτια του πλέον και διαφωτίστηκε σε θέματα γυναικείων ηθών και εθίμων, που δεν συναντάμε ούτε στα πιο hi-class μεσημεριανά show.
Μετά απο 15 λεπτά ουσιαστικού διαλόγου, η Βίβιαν αποφασίζει να πάει για τσισάκια, στις ανδρικές τουαλέττες, όπου συναντά τον Δημήτρη, όπου με μια σαφή και αποφασιτική ερώτηση (θέλεις να με γ******ς
παίρνει την ποθητή απάντηση και ο θεατής επιτέλους ξεκουμπώνει το παντελόνι του.Το κυπριακόν ιδίωμα που συναντάται στην εκφορά του λόγου του γνωστού πρωταγωνιστή («η εκδίκηση της παρθένας στα μπουζούκια», «η γυναίκα του γιατρού», κα) δίνει έναν έθνικ χαρακτήρα στην σκηνή, αποσπώντας τον θεατή που δεν αναρωτιέται καν «μα, καλά, εσώρρουχα δεν φορούν αυτοί;».
Έμμεση διαφήμηση τα Nike που φορά ο πρωταγωνιστής και τεχνηέντως μετά το γδύσιμο παραμένουν στο πλάνο. Η πρωταγωνίστρια φορά αλυσιδίτσα στη μέση και διάφορα βραχιολάκια-χαιμαλιά που προσθέτουν ένα διακριτικό πλην όμως ρυθμικό backround “τζίνγκιρι-μίνγκιρι» στην σκηνή.
Δεν επιχειρείται καν πρωκτική διείσδυση, το «αφρατούλικο» της δεσποινίδος είναι αρκετό για τον πρωταγωνιστή που εκσπερματίζει αν φάς, στο πτωχό πλην όμως καθαρό κουτελο της Βίβιαν, με σαφείς αναφορές στο «Κάτι τρέχει με τη Μαίρη» (Μπεν Στίλλερ-Κάμερον Ντιάζ) απο το φλόκι στο μαλλί. Η πρωταγωνίστρια πλένεται στα γρήγορα στον νιπτήρα (σημειώστε την αδιάβροχη μάσκαρα που παραμένει στη θέση της) και επιστρέφει στην κοριτσοπαρέα. Η σκηνή διαρκεί 15ʼ περίπου, διάστημα αρκετό ακόμα και για έναν υπερήλικα.
Επόμενη σκηνή, με τις δύο φίλες να φτάνουν στη βίλα της Μαριάννας, στην Εκάλη (δήθεν) με υπερπολυτελές σπόρ αυτοκίνητο. Εξαιρετικά διδακτική, ιδίως για τις κοπελίτσες που οδηγούν κορσάκι του ʼ99 και το κάνουν τζάμπα.
Ήρθε πλέον η ώρα της δράσης, ο αγώνας τώρα δικαιώνεται, η Μαριάννα (η μάνα) ξαπλωμένη στο jumbo-sized κρεβάτι, προσπαθεί να αποπλανήσει τον σιδηροπείθαρχο προσωπικό γυμναστή της, ο οποίος αρνείται πεισματικά να την κουτουπώσει, της «σχέσης» του. Βράχος ηθικής ο Ζαφείρης, ορθώνει το ανάστημα του ενάντια στην υποβάθμιση του πτυχίου των ΤΕΦΑΑ που επιχειρεί να κάνει η κεφαλαιοκρατική μεγαλοαστική τάξη.
Η σκηνή θυμίζει τους πειρασμούς του Αγίου Αντωνίου, αλλά ο φέρελπις γυμναστής παραμένει ακλόνητος ακόμα και στο επιχείρημα «δες τι άσπρη που είναι, έχω κάνει λεύκανση κ**********ς».
Εδώ, για επιστημονικούς λόγους να σημειώσουμε πως τα τελευταία χρόνια, χρησιμοποιείται κατά κόρον η τεχνική του anal bleaching * . Η συγκεκριμένη περιοχή μπορεί να σκουρήνει είτε απο την έκθεση στον ήλιο, είτε απο τα αντισυλληπτικά, είτε απλά επειδή είναι η «εξάτμιση» του ανθρώπινου οργανισμού. Η τεχνική όμως φέρεται ως καρκινογόνος, οπότε κυρίες μου προσοχή !
Η κυρία αφηγείται ιστορίες ερωτικού ενδιαφέροντος με πολλαπλούς εραστές, αλλά ο Ζαφείρης παραμένει ακλόνητος ακόμα και όταν την βλέπει να αυτοικανοποιείται μπροστά του. Να σημειώσω πως το πλατώ έχει ξαναχρησιμοποιηθεί σε άλλη ταινία της Sirina, αλλά αυτό το γνωρίζουν μόνον οι μύστες. Σημειολογικά, το μόνο κόκκινο αντικείμενο στην σκηνή είναι ένα φωτιστικό, δείχνοντας τις αριστερές καταβολές του σκηνοθέτου (όταν ανάψει το «φως» θα είναι κόκκινο). Επίσης παρατηρούμε και ένα αντικέ τηλέφωνο απο τα μέσα του 20ου αιώνα.
Οι αριστεροί υπαινιγμοί συνεχίζονται όταν η πρωταγωνίστρια βάζει στο γεννητικό της όργανο ένα πούρο. Η δικαίωση έρχεται πανηγυρικά όταν ένα προιόν του μοναδικού κομμουνιστικού κράτους στον κόσμο (της Κούβας), διεισδύει στο κορμί του καπιταλισμού !! Η αναφορά στο μέλι («το μ*****ι μου είναι μέλι), υποδηλώνει την εργατική τάξη που εκδικείται. Ο σκηνοθετικός συνειρμός είναι μέλι, μέλισσες, εργατιά !
Η Ελληνική εργατική τάξη δικαιώνεται και ανθίσταται, μέχρι που ο κυπριακός δάκτυλος καταφτάνει και χωρίς περαιτέρω ενδοιασμούς γδύνεται και ετοιμάζεται να ικανοποιήσει το Κεφάλαιο. Κλασσικά, δεν φοράει κάλτσες, κασκορσέ και εσώρρουχο.
Σαρανταπέντε λεπτά απο το πάτημα του Play, αποδεικνύονται οι ελληνοκυπριακές σχέσεις και η δράση αρχίζει. Η Μαριάννα παρά τα περιττούλια της, καταφέρνει να προκαλέσει ακόμα και τους αποθαμένους, σε ένα δε κρεσέντο πεοθηλασμού διαρκείας 7ʼ διαπιστώνουμε ακράδαντα πως «τσιμπούκι απο τον τόπο σου κι ας είναι απʼ τη Μαριάννα».
Στο εξάλεπτο που ακολουθεί, πείθεται απο την παρακείμενη θεραπαινίδα οικιακή βοηθό, ο Ζαφείρης να μπεί στην αρένα, προκαλώντας τον Δημήτρη σε άμεση σύγκριση. Μεστοί διδακτικοί διάλογοι, «ζεστή μ*****α», «η γυμναστική βοηθάει στο γ****ι» πλαισιώνουν το υπερθέαμα.
Το φινάλε έρχεται όταν η Μαριάννα σαν Σολομώντας στη μέση, μοιράζει τα δίδυμα της κάλλη στους δύο πρωταγωνιστές που τελειώνουν αφειδώς, ενυδατώνοντας τα τιμημένα και πλαστικοποιημένα στηθη της.
Επιστροφή στο μπάρ (αφηγηματική τεχνική «κύκλου») και τελική σκηνή με τον Ζαφείρη και έναν uncredited Γάλλο πρωταγωνιστή σε ένα γκαράζ με ένα υπερπολυτελές αυτοκίνητο και ένα ελικόπτερο (!!??).
Εκεί η Μαριάννα, προσφέρει την οικιακή της βοηθό βορά στα άγρια αρπακτικά, που την βιάζουν διαδοχικά και κατά συρροή. Εξαιρετικές σκηνές με χιούμορ, μια και ο Γάλλον οικονομικός μετανάστης δεν μιλάει γρί ελληνικά, πλήν όμως απαντά στις ερωτήσεις του Ζαφείρη: -Γουστάρεις ρε μαλάκα... ? –Μμμμμ –Θα την σκίσουμε ? –Ουυυυ..
Η ταινία τελειώνει με ένα συμβολικό πλάνο της οικιακής βοηθού, ολομόναχης και χυμένης κάτω απο τα φτερά του ελικοπτέρου. Για ακόμα μια φορά την πλήρωσε ο εργάτης και έμεινε μόνος κάτω απο τα φτερά της άρχουσας τάξης...
*Πηγή: http://en.wikipedia.org/wiki/Anal_bleaching
